Wij zouden al gauw van een Droste-effect spreken, en ja, deze naam voor het voorbeeld van het bekende verschijnsel genaamd recursie, kennen ze in het buitenland ook. Ik denk dat veel Nederlanders best een beetje trots zijn op die blikken chocoladeverpakking en de afbeelding die wereldwijd, als men het een beetje populair wil houden, ‘Droste Effect’ wordt genoemd.
Mensen in Oostbloklanden nemen misschien eerder Matroesjka-poppen als voorbeeld voor hetzelfde fenomeen en cultureel onderlegden kunnen je heel misschien vertellen dat op het vooraanzicht van Giotto’s Stefaneschi Triptiek uit 1320 ook recursie te zien is. Zoom maar in: de knielende figuur in het centrale paneel houdt een afbeelding omhoog van het geheel. Een ander voorbeeld van het Droste-effect vind je in de beroemde fractals.

Wat ze in het buitenland op een aantal plekken bezitten en wij volgens mij niet (zo ja, dan hoor ik het graag) zijn eilanden in een meer dat zelf weer in een eiland is gelegen, de zogenaamde ‘recursive islands’. En dat kan zich natuurlijk nog verder uitbreiden. Geloof me, het bestaat: een meer op een eiland in een meer op een eiland in een meer. Daar is er maar één van op de wereld. Het is Lake Yathkyed in Canada, en ja, er ligt een eiland in dat meer! Het telt een stuk of tien bomen en je zou er niet kunnen overleven als je niet kon vissen.