Mestfraude, kalverenfraude, bermfraude, enzovoort, enzovoort. Alle schandalen van de afgelopen decennia bewijzen het: met een boer valt geen afspraak te maken. Ga daarom niet in op het eisenpakket van de boeren maar onteigen ze of koop ze uit. De agrarische sector verdient geen handelsvrijheid met achterafcontrole. Je kunt geen administratieve regels aan boeren opleggen, want alles wat fraudegevoelig is zal door fraude worden aangetast. De regels zijn moeilijk te controleren en de meeste boeren zijn niet te vertrouwen.

Volgens een wél betrouwbaar onderzoek vindt tweederde van hen dat Nederland geen stikstofprobleem heeft; 63 procent ontkent de problemen met de waterkwaliteit en slechts 53 procent accepteert dat er een klimaatprobleem is. Als zij zich al bereid tonen om te verduurzamen, is een grote meerderheid van hen van mening dat de kosten door anderen moeten worden gedragen. In de loop der decennia is de boer totaal verslaafd geraakt aan subsidiepotten van overheden, dus ook met betrekking tot het nieuwe Landbouwakkoord worden er alweer handen opgehouden.
De Land- en Tuinbouworganisatie Nederland (LTO) pleit voor een ‘afrekenbare stoffenbalans’. Dat is een administratief systeem waarin elke boer zijn stikstofemissies moet registreren. Vergeet het, boeren zijn meesters geworden in het creëren van een papieren schijnwerkelijkheid. Laat hen alsjeblieft niet zelf kunnen bepalen hoe ze hun stikstofuitstoot verminderen want dan zal het nooit komen van krimp van het aantal dieren. Ze zullen beweren dat ze hun uitstoot kunnen verminderen met de allernieuwste technieken – ja dan lijken ze opeens heel vooruitstrevend – maar daar willen ze dan wel subsidies voor ontvangen.
Ook vergoeding voor agrarisch natuurbeheer zal uitlopen op peperduur, ineffectief beleid. Een boer zal zich nooit als een professioneel beheerder van landschap en natuur gedragen zonder in eerste instantie de hem vertrouwde, klassieke, milieuverpestende bedrijfsvoering te begunstigen. Er zijn inmiddels al zoveel voorbeelden van tegenvallende resultaten van projecten met participerende boeren, dat je van struisvogelpolitiek kunt spreken als de overheid opnieuw kiest voor een project waarbij de boer zijn eigen werkwijze mag bepalen, of regels voor grondgebruik en mestverwerking naar eigen inzicht mag interpreteren, zolang hij de natuur maar meehelpt te beschermen.
Ik heb nu al medelijden met de handhavers die overtredingen vermoeden, hoewel je de toekomstige sjoemelaars onder de handhavers ook niet moet onderschatten. Laat het wenkend toekomstperspectief voor de boer volledig in de richting zwaaien van afschaffing van de boerenstand en je bent geheid goedkoper uit en spaart meer natuur dan welke andere oplossing ook waarmee boeren of boerenorganisaties komen aanzetten. Saneer vooral de intensieve veehouderij door middel van dwangmaatregelen en ga dan over op serieuze technieken waarbij geen traditionele Nederlandse boer meer nodig is.
Als er toch met overheidsgeld gestrooid moet worden, zet dan vol in op de onderstaande innovaties (zie kader) en zorg dat ze binnen korte tijd op grote schaal worden toegepast voor onze voedselproduktie.
Kweekvlees: Kweekvlees, ook wel bekend als gekweekt vlees of in-vitrovlees, wordt geproduceerd door dierlijke cellen te laten groeien in laboratoria. Het vereist geen traditionele veehouderij en vermindert de impact op het milieu aanzienlijk.
Verticale landbouw: Verticale landbouw maakt gebruik van gestapelde lagen met gewassen in verticale structuren, zoals torens of klimrekken. Deze methode maakt efficiënt gebruik van ruimte en kan worden uitgevoerd in stedelijke gebieden, waardoor de transportkosten worden verminderd.
Aquaponics: Aquaponics is een systeem waarbij het kweken van planten en het kweken van vis in een gesloten, symbiotische omgeving samenkomen. De visafvalstoffen voeden de planten, terwijl de planten het water zuiveren. Dit systeem vereist minder water en chemicaliën dan traditionele landbouwmethoden.
Hydrocultuur: Hydrocultuur is een methode waarbij planten worden gekweekt zonder gebruik te maken van aarde. In plaats daarvan worden voedingsstoffen opgelost in water en worden de planten ondersteund door een inert medium zoals grind of kokosvezel. Het water kan worden gerecycled, waardoor het waterverbruik wordt verminderd.
Voedselproductie in gebouwen: Er zijn innovatieve systemen ontwikkeld voor het kweken van gewassen in gebouwen, zoals voedselkwekerijen in verlaten fabrieken of opslagruimtes. Deze indoor farms maken gebruik van LED-verlichting, geavanceerde klimaatregeling en hydrocultuurtechnieken om gewassen efficiënt te telen zonder afhankelijk te zijn van traditionele landbouwgrond.
Algenkweek: Algen kunnen worden gekweekt als een duurzame bron van voedsel. Ze vereisen weinig land, water of meststoffen en groeien snel. Algen kunnen worden gebruikt in verschillende voedingsmiddelen en voedingssupplementen.